Iedere maand schrijft Caroline Kramer-Bil over haar eigen ervaringen tijdens haar behandelingen tegen kanker. Zij wordt tijdens haar zwangerschap in 2021 geconfronteerd met Klassiek Hodgkinlymfoom, Hiervan geneest zij, maar in 2023 gaat het weer mis.
En dan is het alweer zo ver, mijn laatste blog. Een jaar lang heb ik jullie meegenomen in mijn verhaal. Een kleine inkijkje in mijn leven met en na kanker. En dit is dan wel mijn laatste blog hier, maar het boek kan voor mij nog niet dicht. De controles zullen spannend blijven. Ik heb lang nagedacht of er dan nog één belangrijke les is die ik jullie wil meegeven. Maar die is er niet geloof ik. Behalve dat ik nog wel een keer wil benadrukken hoe belangrijk het werk is dat het AYA zorgnetwerk doet. Ze bieden steun in tijden dat je wereld op z’n kop staat. Ze geven scholing aan zorgverleners om de jongvolwassenen met kanker zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen. En dat is ontzettend waardevol. Natuurlijk moet er ook zoveel mogelijk geld naar onderzoek, hoe we deze vreselijke ziekte zo goed mogelijk kunnen behandelen. Maar achter al die allerbeste behandelingen, onderzoeken en studies, zitten wel de patiënten die dit moeten doorstaan. Die hoe dan ook hun onbevangenheid kwijt zijn voor de rest van hun leven. Dat kan niemand ze teruggeven. Maar door daar oog voor te hebben en voor alles wat daar in hun leven mee samenhangt, staan we wel naast ze. En laten we ze voelen dat ze er niet alleen doorheen hoeven.
De AYA Foundation probeert zoveel mogelijk geld in te zamelen om dit mogelijk te kunnen maken. En die Foundation draait bijna geheel op vrijwilligers. Dat is best een uitdaging. Want (ex)-kankerpatiënten willen vaak wel helpen, maar zijn juist door hun ziekte ook niet 100% inzetbaar. De ex-patiënten die wel weer volledig inzetbaar zijn hebben er meestal ook weer een gewone baan naast. Dus hoe dapper is het, dat deze mensen er toch met zijn allen voor gaan. Omdat ze zelf weten hoe het voelt, of omdat ze een dierbare kennen die de ziekte gehad heeft.
Ook voor mij is het enorm helend geweest om mijn kleine steentje te mogen bijdragen. Door elke maand iets aan jullie te vertellen over mijn traject. Dus bedankt AYA Foundation voor het prachtige werk dat jullie doen! Laten we allemaal waar mogelijk vertellen over deze foundation en het zorgnetwerk. Hoe meer mensen erover horen, hoe groter ze kunnen worden. Zo, had ik dus toch nog een boodschap. Het ga jullie goed!
Wil je je reactie achterlaten of meer weten over dit onderwerp, misschien praten over hoe je zo’n situatie kunt aanpakken? Je kunt me hier e-mailen.
Liefs, Caroline
‘…het boek kan voor mij nog niet dicht. De controles zullen spannend blijven.
Caroline Kramer-Bil
Een kleine gift, of een grote gift, eenmalig of regelmatig, elke steun is belangrijk.