Ambassadeur Tim de Leeuw

Mijn naam is Tim de Leeuw (44) Ambassadeur AYA Jong & Kanker Foundation.

In 2005, ik was toen 27 jaar, kwam ik er achter dat een van mijn testikels dubbel zo groot was als de andere. Via mijn huisarts heb ik een afspraak gemaakt voor een echo, deze kon drie weken later worden ingepland. Het zou waarschijnlijk wat kleins zijn, immers wat vanzelf komt gaat ook vanzelf weer weg. Helaas bleek dat deze keer niet op te gaan: ik had teelbalkanker. De volgende dag werd ik direct geopereerd en is de testikel samen met wat lymfeklieren weggehaald. Ik kon weer verder met mijn leven!

3 maanden later tijdens een controle bleek ik toch uitzaaiingen te hebben in mijn onderbuik en ben ik doorverwezen naar de Daniel den Hoed kliniek (Erasmus MC) om aan een reeks van chemokuren te starten, 3 meerdaagse en 6 dagbehandelingen. Deze sloegen gelukkig aan en de kanker leek verdwenen te zijn. Het herstel en de re-integratie konden beginnen.

De daarop volgende controles gingen goed tot ongeveer twee jaar na mijn chemotherapie. Tijdens een controle werden weer tumoren ontdekt in mijn onderbuik. Er moest een buikoperatie worden uitgevoerd. Na deze operatie kon ik wederom aan mijn herstel gaan werken.

Tijdens deze periode ben ik medisch gezien geweldig behandeld. Maar de zaken waar ik mee zat, kwamen niet aan de orde. De dag voor mijn chemo kwamen we op mijn kinderwens en kon ik nog snel even naar het Erasmus MC om wat sperma in te vriezen, mocht ik onverhoopt onvruchtbaar worden. Gek eigenlijk, want dit is tijdens mijn behandelingen altijd mijn grootste angst geweest. Niet of ik het zou overleven, maar of ik nog vader kon worden.

Daarom heb ik na al die jaren contact gezocht met de AYA Jong & Kanker Foundation. Ik wilde hier graag aandacht voor vragen. Op het moment dat ik kanker kreeg, was ik net verhuisd met mijn toenmalige vriendin naar ons eerste koophuis. Ik was een nieuw kantoor voor mijn werkgever aan het opzetten en we waren bezig om een gezin te stichten. Kortom, zaken waar iemand van 27 mee bezig hoort te zijn. Op het moment dat je dan de diagnose kanker krijgt wordt er aan de handrem getrokken en sta je ineens stil, terwijl je omgeving met de zelfde vaart verder gaat.

Daarom is het voor AYA’s (bijna 4000 nieuwe diagnoses per jaar) zo belangrijk dat zij de juiste zorg krijgen. De vragen waar zij mee worstelen (werk, relaties, vruchtbaarheid, studie, financiën) zijn heel anders dan bij andere doelgroepen die kanker krijgen. De AYA’s zijn bezig om hun leven op te bouwen en als dat ineens stopt, heeft dat heel veel impact. Door meteen de juiste zorg en begeleiding te bieden kunnen heel veel zorgen worden weggenomen en wordt het een stuk makkelijker om het leven weer op te pakken na de behandelingen.

Ik heb mijn leven inmiddels goed op orde. Ik woon samen met mijn vriendin, mijn zoontje en 2 leuke bonuskinderen in het bourgondische Breda en ik gun iedere AYA hetzelfde. Samen met de mensen die deze groep een warm hart toedragen en onze zeer gewaardeerde donateurs gaan we daar voor zorgen!